Το διαβητικό πόδι είναι μία από τις σοβαρότερες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη. Οφείλεται στις βλάβες των ποδιών διαβητικών ατόμων, οι οποίες εκδηλώνονται κάτω από τους αστραγάλους μέχρι και τα δάχτυλα και μπορεί να προκληθούν είτε από νευροπάθεια είτε από περιφερική αγγειακή νόσο, καθώς και τον συνδυασμό και των δύο.

Η βλάβη των νεύρων στο διαβήτη προκαλεί απώλεια της αισθητικότητας και ατροφία των μυών του ποδιού, η οποία οδηγεί σε παραμορφώσεις στα πόδια, όπως η γαμψοδακτυλία, σφυροδακτυλία. Ο πάσχων δεν αισθάνεται τον πόνο από τραυματισμό ή έγκαυμα, με αποτέλεσμα να μην προστατεύει τα πόδια του. Ένας κάλος ή μία υπερκεράτωση μπορεί να είναι η αιτία περαιτέρω τραυματισμού. Ο τραυματισμός μπορεί να εξελιχθεί σε πληγή (έλκος), ενώ ταυτόχρονα ο ασθενής δεν αισθάνεται ενόχληση ώστε να λάβει τα μέτρα του έγκαιρα. Ως εκ τούτου, υπάρχει ο κίνδυνος τα έλκη να μολυνθούν και η λοίμωξη να επεκταθεί από το δέρμα στους μύες και στα οστά. Οι βαριές λοιμώξεις δύναται να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό και να γίνουν ακόμα και επικίνδυνες για τη ζωή του ασθενούς.

Ως  διαβητική αγγειοπάθεια χαρακτηρίζεται η στένωση των αρτηριών, κατά την οποία δυσχεραίνεται η κυκλοφορία του αίματος στα πόδια, το δέρμα γίνεται πιο λεπτό και ευπαθές σε τραυματισμούς και ακόμα και ο πιο μικρός τραυματισμός προκαλεί έντονο πόνο. Το ανοσοποιητικό σύστημα καθίσταται ανεπαρκές, με συνέπεια την εμφάνιση μολύνσεων, λοιμώξεων και τη δημιουργία ελκών, τα οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να επουλωθούν, ενώ υπάρχει κίνδυνος γάγγραινας που οδηγεί σε ακρωτηριασμό των δακτύλων ή και του άκρου πόδα.

Δεν εμφανίζουν όλοι οι διαβητικοί ασθενείς έλκη στα πόδια που πιθανά να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμούς. Αυτό εξαρτάται από τους ίδιους τους ασθενείς και από τα μέτρα που εγκαίρως λαμβάνουν.

Η πρόληψη των οποιωνδήποτε προβλημάτων στα πόδια σας είναι το πιο δυνατό χαρτί στα χέρια ενός διαβητικού. Ο ποδολόγος έχει την δυνατότητα να προλαμβάνει, να εντοπίζει και να διορθώνει βλάβες των ποδιών, ενώ όταν κρίνεται απαραίτητο να παραπέμπει σε άλλες ειδικότητες.

Τέλος, επισημαίνεται ότι η επίσκεψη στον ποδολόγο κρίνεται απαραίτητη, ακόμα και σε ασθενείς με υγιή διαβητικά πόδια, καθώς ο κίνδυνος νευροπάθειας συνεχώς παραμονεύει, δημιουργώντας σοβαρές επιπλοκές στον πάσχοντα ασθενή.