Ονυχομυκητίαση είναι η μόλυνση των νυχιών από μικροοργανισμούς που αναπτύσσονται τοπικά. Είναι η πιο συχνή πάθηση των νυχιών, η οποία αρχικά παρουσιάζεται ως λευκή κηλίδα στην άκρη τους. Καθώς η λοίμωξη εξελίσσεται το νύχι μπορεί να γίνει εύθραυστο, πιο παχύ, να χάσει τη λάμψη του, να αποκτήσει άσχημη οσμή, να αποχρωματιστεί (άσπρο, μαύρο, κίτρινο, πράσινο) ακόμα και να αποκολληθεί μερικώς ή ολικώς από το υγιές δέρμα.

Δεδομένου ότι οι μύκητες ευνοούνται σε ζεστό και υγρό περιβάλλον, η ονυχομυκητίαση προσβάλλει συνήθως όσους συχνάζουν σε  γυμναστήρια, πισίνες και κοινόχρηστους χώρους. Ιδιαίτερα ευπαθείς ομάδες αποτελούν τα άτομα με κυκλοφορικές διαταραχές, οι σακχαροδιαβητικοί, οι ηλικιωμένοι, οι αθλητές  και οι έχοντες εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Εξαιτίας του γεγονότος ότι παρόμοια εικόνα παρουσιάζουν και κάποιες παθήσεις, όπως δερματίτιδα, ψωρίαση, λειχήνας, τραύμα, μελάνωμα ακόμα και η φυσιολογική φθορά λόγω γήρανσης, για τη διάγνωση της ονυχομυκητίασης κρίνεται απαραίτητος ο εργαστηριακός έλεγχος. Σημαντική κρίνεται η αποφυγή χρήσης αντιμυκητιακού ή αντισηπτικού φαρμάκου για τουλάχιστον 1 μήνα πριν την λήψη δείγματος, διότι δυσχεραίνεται η σωστή διάγνωση και η θεραπεία.

Ο ποδολόγος προχωρά στην αφαίρεση της πάσχουσας περιοχής του νυχιού. Με αυτόν τον τρόπο βελτιώνει θεαματικά τα αποτελέσματα της θεραπείας, η οποία ολοκληρώνεται συνήθως με την εφαρμογή τοπικών αντιμυκητιακών σκευασμάτων.